Dat ik er eentje kreeg
Mijn eigen stille teken
Mijn hart liep langzaam leeg
De vlaamse gaai, een souvenir
Van Paps, mijn sterke held
Hij werkte hard in weer en wind
Soms vrolijk, soms gekweld
We oogstten vaak ook samen
Wat groeide op het veld
En Moeke in de keuken
Zij was mijn lieve held
Zojuist liep ik de moestuin in
Twee stekjes in mijn hand
Een zachte "kra", ik keek, hij zei
Kijk eens, ik ben geland
Mijn ogen werden vochtig
Mijn wangen kleddernat
Hij keek me aan en vroeg of ik
Hem waargenomen had
En ja daar dook ook Moeke op
Nóg een, wat een geluk
Ze vlogen samen door de lucht
Mijn dag kan niet meer stuk
Geen opmerkingen:
Een reactie posten