Ik steek de één na laatste keer
De sleutel in het slot
Natuurlijk ben ik opgelucht
Maar toch voel ik me rot
De onvergetelijke tijd
Hier in ons oude huis
Heel even ben je nog van ons
Ons lief en dierbaar thuis
Ik loop de kale ruimtes door
De tranen wellen op
En spoelen zout en schaamteloos
Gedachten uit mijn kop
Ik dacht dat het me niks zou doen
Maar had me sterk vergist
Bedankt voor alles, warme thuis
Je zult worden gemist
Dan ga ik weer naar buiten toe
Hè bah, wat voelt dat rot
En steek de allerlaatste keer
De sleutel in het slot
Ik kijk nog even naar de tuin
En zie mezelf als kind
Herinneringen neem ik mee
Een nieuw verhaal begint
Geen opmerkingen:
Een reactie posten