Deze heeft in 2005 een tijd lang als 'gedicht van een lezer' in ons dagblad gestaan bij de familieberichten. En nog steeds zie ik hem af en toe boven een rouw-advertentie staan. Dan ben ik natuurlijk erg trots.
De tijd die alle wonden heelt
Het is niet altijd waar
Soms zitten wonden veel te diep
En blijven jaar na jaar
Maar altijd zijn er naast verdriet
Nog zoveel leuke dingen
Zoals een streling van je hart
Mooie herinneringen
De tijd die alle wonden heelt
Je weet, het is niet waar
Gelukkig blijf je in je hart
Voor altijd bij elkaar
Koester al het positieve
Dat het leven geeft
Dan kun je ondanks alles zeggen
Dat je gelukkig leeft
Geen opmerkingen:
Een reactie posten